Kiedy można odrzucić spadek?
Jakie są skutki odrzucenia spadku?
Osoba odrzucająca spadek traktowana jest w taki sposób, jakby nie dożyła otwarcia spadku. Oznacza to, że jej udział spadkowy przypada jej dzieciom, jeżeli w momencie otwarcia spadku spadkobierca posiadał dzieci, oraz pozostałym spadkobiercom ustawowym, jeśli spadkobierca w dniu otwarcia spadku dzieci nie ma.
Jeżeli spadkobierca odrzucający spadek nie chce, aby jego dzieci przyjęły spadek, one również muszą go odrzucić. Jeżeli dzieci są nieletnie, spadkobierca, za zgodą sądu rodzinnego, musi odrzucić spadek w ich imieniu.
Natomiast w przypadku dziedziczenia z testamentu, odrzucającego spadek zastępują:
inni spadkobiercy testamentowi (jeśli byli powołani) – następuje zwiększenie części spadkowych poszczególnych pozostałych spadkobierców o część odrzucającego spadek,
spadkobierca „podstawiony” – wskazany przez spadkodawcę w sytuacji, gdyby pierwotny spadkobierca odrzucił spadek,
spadkobiercy ustawowi – jeśli nie ma innych spadkobierców testamentowych lub spadkodawca nie zastosował instytucji podstawienia.
Jeśli wszyscy spadkobiercy ustawowi nie mogą lub nie chcą przyjąć spadku przypada on gminie ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy lub Skarbowi Państwa.
Kiedy można odrzucić spadek?
Odrzucenia spadku może dokonać każdy spadkobierca, a jeżeli osoba ma ograniczoną zdolność do czynności prawnych, muszą to zrobić w jej imieniu przedstawiciele ustawowi.
Do odrzucenia spadku najczęściej dochodzi w sytuacji:
gdy wartość spadku jest niższa od dziedziczonych wraz z nim długów,
gdy chce się przekazać swój udział spadkowy innym członkom rodziny bez przeprowadzania działu spadkowego.
UWAGA! Spadkobierca powołany do spadku z mocy testamentu oraz równolegle z mocy ustawy, może odrzucić spadek jako spadkobierca testamentowy i przyjąć jako spadkobierca ustawowy. Korzystnie jest to zrobić w przypadku, gdy z zapisu testamentu wynika obowiązek wykonania zapisów lub poleceń.
