Wypadek przy pracy – co robić, gdy do niego dojdzie?
Czym jest wypadek przy pracy?
Ustawa o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych mianem wypadku przy pracy określa nagłe zdarzenie związane z wykonywaną pracą, wywołane przyczyną zewnętrzną, które powoduje uraz lub śmierć. Można je uznać za wypadek przy pracy, gdy:
-
pracownik wykonywał rutynowe czynności pracownicze lub z polecenia przełożonego,
-
gdy pracownik wykonywał czynności na rzecz pracodawcy bez polecenia,
-
gdy zdarzenie miało miejsce w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązków pracowniczych,
-
gdy miało miejsce podczas podróży służbowej pracownika na zlecenie pracodawcy.
Za wypadek przy pracy uważa się także wypadki przy wykonywaniu innych czynności, takich jak:
-
uprawianie sportu w trakcie zawodów i treningów przez osobę pobierającą stypendium sportowe,
-
wykonywanie odpłatnej pracy na podstawie skierowania do pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania,
-
pełnienie mandatu posła lub senatora, w tym posła do Parlamentu Europejskiego,
-
odbywanie szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy przez osobę pobierającą stypendium w okresie odbywania tego szkolenia, stażu lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy na podstawie skierowania wydanego przez powiatowy urząd pracy lub przez inny podmiot kierujący,
-
wykonywanie przez członka rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych oraz przez inną osobę traktowaną na równi z członkiem spółdzielni w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych pracy na rzecz tych spółdzielni,
-
wykonywanie pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia,
-
współpracy przy wykonywaniu pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia,
-
wykonywanie zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych,
-
wykonywanie zwykłych czynności związanych ze współpracą przy prowadzeniu działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych,
-
wykonywanie przez osobę duchowną czynności religijnych lub czynności związanych z powierzonymi funkcjami duszpasterskimi lub zakonnymi,
-
odbywanie służby zastępczej,
-
nauki w Krajowej Szkole Administracji Publicznej przez słuchaczy pobierających stypendium,
-
wykonywanie pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowa taka została zawarta z pracodawcą, z którym osoba pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje ona pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy,
-
pełnienie przez funkcjonariusza celnego obowiązków służbowych.
Zgodnie z ustawą o ubezpieczeniach społecznych z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych za ciężki wypadek przy pracy uważa się wypadek, w wyniku którego doszło do ciężkiego uszkodzenia ciała – utraty wzroku, słuchu, mowy, zdolności rozrodczej, innego uszkodzenia ciała albo rozstroju zdrowia naruszającego podstawowe funkcje organizmu. Należy zaliczyć do nich także choroby nieuleczalne i zagrażające życiu, trwałe choroby psychiczne, trwałe, istotne zeszpecenie lub zniekształcenie ciała oraz częściową lub całkowitą niezdolność do pracy.
Za śmiertelny wypadek przy pracy uważa się z kolei wypadek, w wyniku którego nastąpiła natychmiastowa śmierć bądź śmierć w okresie nieprzekraczającym 6 miesięcy od dnia zdarzenia.
Do zbiorowego wypadku przy pracy dochodzi w momencie, gdy w wyniku tego samego zdarzenia wypadkowi ulegają co najmniej dwie osoby.
Wypadek w drodze do pracy
W myśl ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych za wypadek w drodze do pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło w drodze do lub z pracy, czyli z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej działalności. Warunkiem jest, aby droga była najkrótsza i nie została przerwana, chociaż dopuszcza się przerwanie podróży do lub z miejsca pracy, jeśli przerwa była uzasadniona życiowo i jej czas nie przekraczał granic potrzeby. Dopuszcza się również sytuację, w której droga do lub z miejsca pracy nie jest drogą najkrótszą, ale najbardziej dogodną dla pracownika pod względem komunikacyjnym. Za drogę do lub z pracy uważa się również drogę do lub z miejsca:
-
innego zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego;
-
zwykłego wykonywania funkcji i zadań zawodowych lub społecznych;
-
zwykłego spożywania posiłków;
-
odbywania nauki lub studiów.
Zasady postępowania w przypadku wystąpienia wypadku przy pracy
Wypadek przy pracy należy bezzwłocznie zgłosić pracodawcy. Jeżeli stan zdrowia na to pozwala zgłoszenia wypadku dokonuje sam poszkodowany lub świadek zdarzenia. Do obowiązków pracodawcy należy:
-
udzielenie pierwszej pomocy – pracodawca ma obowiązek zapewnić poszkodowanemu pierwszą pomoc oraz podjąć działania eliminujące bądź ograniczające zagrożenie,
-
zabezpieczenie miejsca wypadku – do czasu wyjaśnienia okoliczności i przyczyn wypadku pracodawca powinien zabezpieczyć miejsce, w którym doszło do zdarzenia, przed dostępem osób niepowołanych oraz wykluczyć możliwość wprowadzenia zmian w ustawieniu maszyn i urządzeń, zmiany ich usytuowania, jeżeli na tej podstawie będzie możliwe odtworzenie okoliczności i przebiegu oraz ustalenie przyczyn wypadku,
-
zawiadomienie o wypadku właściwego okręgowego inspektora pracy oraz inne organy – obowiązek ten wynika z przepisów Kodeksu pracy: pracodawca jest zobowiązany bezzwłocznie zawiadomić inspektora pracy i prokuratora o zbiorowym, ciężkim lub śmiertelnym wypadku przy pracy. Niezawiadomienie odpowiednich służb o zdarzeniu wiąże się z nałożeniem kary na pracodawcę,
-
powołanie zespołu powypadkowego – w skład dwuosobowego zespołu wchodzi pracownik BHP oraz społeczny inspektor pracy, jednak zależności od stanu zatrudnienia w zakładzie oraz przyjętego przez pracodawcę systemu realizacji zadań w dziedzinie BHP przewiduje się wyjątki od tej zasady:- u pracodawcy, który nie ma obowiązku tworzenia służby bezpieczeństwa i higieny pracy w skład zespołu powypadkowego wchodzi pracodawca lub pracownik wykonujący inną pracę, któremu pracodawca powierzył wykonywanie zadań służby BHP, może to być również specjalista ds. BHP spoza zakładu pracy,- gdy u pracodawcy nie działa społeczna inspekcja pracy, w skład zespołu powypadkowego może wejść przedstawiciel pracowników posiadający aktualne zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie BHP,- jeżeli pracodawca nie może dopełnić obowiązku utworzenia zespołu powypadkowego ze względu na małą liczbę zatrudnionych pracowników, dopuszcza się utworzenie zespołu złożonego z pracodawcy i specjalisty ds. BHP spoza zakładu pracy,
-
ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku – zespół powypadkowy ma obowiązek:- dokonania oględzin miejsca wypadku, stanu technicznego maszyn i urządzeń technicznych oraz ochronnych,- zbadania warunków wykonywania pracy i okoliczności, które mogły mieć związek ze zdarzeniem,- wysłuchania wyjaśnień poszkodowanego oraz zebrania informacji od świadków zdarzenia,- sporządzenia szkicu lub fotografii miejsca wypadku,- zebrania opinii lekarza i innych specjalistów pozwalających ocenić rodzaj i skutki wypadku,- zebrania innych dowodów dotyczących wypadku,- dokonania prawnej kwalifikacji wypadku zgodnie z ustawą o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych,- określenia wniosków wynikających z oceny ryzyka zawodowego na stanowisku pracy, na którym wystąpił wypadek.
Sporządzenie protokołu powypadkowego
Zespół powypadkowy zobowiązany jest sporządzić protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku, który jest podstawą do ustalenia uprawnień do świadczeń odszkodowawczych dla poszkodowanego lub jego rodziny. Protokół należy sporządzić nie później niż w ciągu 14 dni od daty zgłoszenia wypadku przy pracy i niezwłocznie przekazać do zatwierdzenia pracodawcy. Do protokołu należy załączyć komplet dokumentów związanych z wypadkiem:
-
wyjaśnienia poszkodowanego,
-
zeznania świadków,
-
opinie lekarza i innych specjalistów,
-
szkic lub zdjęcia miejsca wypadku.
Zespół ma obowiązek poinformować poszkodowanego o treści protokołu przed zatwierdzeniem przez pracodawcę, a także pouczenia o prawie wniesienia uwag i zastrzeżeń do protokołu. Pracodawca musi zatwierdzić protokół w ciągu 5 dni od jego sporządzenia. Pracodawca ma obowiązek przechowywania protokołu wypadku przy pracy wraz z załącznikami przez okres 10 lat.