Znany polski producent soków idzie pod młotek. Cena wywoławcza to blisko 21 mln zł

Marwit idzie na sprzedaż

Syndyk poinformował, że do składania ofert w konkursie będą uprawnione tylko te przedsiębiorstwa, które wykupią również spółkę-siostrę Marwita . Cena wywoławcza MARWIT FOODS Sp. z o.o. sp. k. wynosi 52,345 mln zł netto.

Zainteresowanie zakupem zakładów Marwit jest duże, szacunkowo skontaktowało się z nami ok. 10 potencjalnych inwestorów, w tym jeden zza granicy — przekazała na początku lutego Justyna Kubiak, office manager Kancelarii Zięciak&Współpracownicy.

Ponad miesiąc na złożenie ofert

Oferty wykupu Marwita oraz spółki-siostry należy składać do 13 kwietnia:

• osobiście w Kancelarii Notarialnej Marzenny Kamińskiej-Gbur przy ul. Prostej 37 w lokalu nr 2, 87-100 Toruń, od poniedziałku do piątku w godz. od  09:00-16:00,
• przesłać ofertę na adres Kancelarii listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru.

Otwarcie i rozpoznanie ofert będzie miało jawny charakter. Odbędzie się w Kancelarii 14 kwietnia o godz. 12:00.

Dlaczego Marwit upadł?

Początki firmy sięgają 1993 roku. Wówczas działała ona pod nazwą Maciej Jóźwicki i znajdowała się na terenie Toruńskich Zakładów Czesankowych Merinotex. Dziennie produkowano tam 600 butelkowanych soków, które następnie rozprowadzono w Toruniu. Po pewnym czasie siedzibę przeniesiono do Złejwsi Wielkiej. Wystarczyło kilka lat, by sprzedaż soków Marwit została uruchomiona w innych miastach Polski: Warszawie, Katowicach, Szczecinie, Poznaniu i Łodzi.

W okresie swojej świetności firma była czołowym producentem na rynku soków z krótkim terminem spożycia i miała w nim 70 proc. udziałów. Soki tej marki można było znaleźć w lodówkach większości sklepów w naszym kraju. Z czasem zaczęły jednak tracić na popularności — głównie w wyniku rozwoju technologii utrwalania soków i coraz większego wyboru soków klasy premium.

Soki jednodniowe czyli świeżo wyciskane i niepasteryzowane były wspaniałym pomysłem, który przez kilka dobrych lat święcił triumfy na rynku spożywczym. Przedsięwzięcie, w którym pionierem była firma Marwit, było jednak bardzo skomplikowane i drogie. Przede wszystkim trudna była technologia produkcji, ponieważ wymagała dużego reżimu technologicznego, higienicznego i logistycznego. Soki jednodniowe wymagały transportu, magazynowania i ekspozycji w sklepach w warunkach chłodniczych — tłumaczyła w styczniu Barbara Groele, sekretarz generalna Stowarzyszenia Krajowa Unia Producentów Soków (na łamach portalspozywczy.pl).