Jak naliczać 40, 70, 100 euro rekompensaty za opóźnienie w płatności?
Jeśli jesteś przedsiębiorcą, a Twoi kontrahenci notorycznie spóźniają się z płaceniem faktur, możesz uzyskać od nich 40, 70 lub 100 euro rekompensaty na pokrycie kosztów windykacji. Podstawę naliczenia tych kwot stanowi Ustawa o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych. Przepis ten ma na celu zmotywowanie dłużników do terminowego regulowania należności wynikających z transakcji handlowych, czyli umów dotyczących odpłatnej dostawy towaru lub odpłatnego świadczenia usług. Prawo znajduje zastosowanie, jeżeli umowa pomiędzy stronami została zawarta w związku z wykonywaną przez nie działalnością gospodarczą. Jest to rozwiązanie przewidziane wyłącznie do regulowania relacji pomiędzy podmiotami gospodarczymi, nie stosuje się go na linii przedsiębiorca-konsument.
Od czego zależy wysokość rekompensaty?
Do końca 2019 r. przedsiębiorca mógł otrzymać od kontrahenta 40 euro tytułem odszkodowania za brak płatności faktury w wyznaczonym terminie. 1 stycznia 2020 r. weszły w życie nowe przepisy, uzależniające wysokość rekompensaty od wartości dochodzonej kwoty. Wprowadzono trzy progi zryczałtowanego zadośćuczynienia: • 40 euro, jeżeli wartość świadczenia pieniężnego nie przekracza 5.000 złotych; • 70 euro dla roszczeń w zakresie 5.000 - 50.000 złotych; • 100 euro w przypadku zaległości przekraczającej 50.000 złotych.
Aby uzyskać zryczałtowane odszkodowanie rzędu 40, 70 lub 100 euro, przedsiębiorca nie musi przedstawiać żadnych dowodów poniesionej straty. W przypadku, gdy koszty windykacji okażą się wyższe, niż przewidziana prawem rekompensata, wówczas przedsiębiorca może dochodzić roszczenia, również na drodze sądowej, jednak w takim przypadku musi udowodnić wysokość poniesionych kosztów windykacji.
Jak naliczyć karę za opóźnienie w płatności?
Żądanie zapłaty 40, 70 lub 100 euro może wystawić wierzyciel, który jest przedsiębiorcą, podmiotem prowadzącym działalność rolniczą, osobą wykonującą wolny zawód, podmiotem będącym jednostką sektora finansów publicznych, przedsiębiorcą z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej lub oddziałem przedstawicielstwa przedsiębiorców zagranicznych. Stosuje się w tym celu noty obciążeniowe.
W sytuacji, gdy dłużnik zalega z opłatami wynikającymi z kilku faktur, nalicza się karę za każdą z nich. Ponadto zryczałtowaną rekompensatę trzeba przeliczyć z euro na złotówki, według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie pieniężne stało się wymagalne. Wysokość odszkodowania wynika z ustawy i nie wymaga się żadnego dodatkowego zapisu na ten temat w umowie zawartej między stronami.
Warunki uzyskania rekompensaty
Zadośćuczynienie w kwocie 40, 70 lub 100 euro należy się wierzycielowi, jeśli spełnione zostały łącznie następujące warunki: • wierzyciel wypełnił swoje zobowiązanie i nie otrzymał za nie zapłaty w terminie określonym w umowie, tzn. kontrahent nie zapłacił w ogóle, albo zapłacił po terminie; • zaległość wynikała z umowy między przedsiębiorcami; • zostały podjęte jakiekolwiek działania windykacyjne, choćby wystosowanie telefonicznego lub pisemnego wezwania do zapłaty należności.
Co do ostatniego punktu, nie ma obowiązku korzystania z usług profesjonalnych firm windykacyjnych, w zupełności wystarczą działania podjęte przez wierzyciela. Nie istnieje też konieczność wykazywania, że próba odzyskania należności pociągnęła za sobą określone koszty. O rekompensatę można się ubiegać już od dnia nabycia prawa do naliczania odsetek, czyli od dnia następującego po dniu terminu płatności. Odsetki również muszą zostać uregulowane, niezależnie od odszkodowania, o którym mowa. Warto wspomnieć, że uregulowanie przez dłużnika należności głównej wynikającej z faktury, nie odbiera wierzycielowi prawa do naliczenia rekompensaty – kontrahent nadal może zostać obciążony dodatkową opłatą z tytułu odsetek. Nie można natomiast żądać zapłaty 40, 70 lub 100 euro w przypadku przedawnienia, które następuje po 3 latach.