Jakie są terminy płatności w transakcjach handlowych?

Cel wprowadzenia ustawy

Celem ustawy, a w zasadzie jej nowelizacji, jest poprawa sytuacji przedsiębiorców, w szczególności tych prowadzących swój biznes w skalo mikro, ale także małych i średnich przedsiębiorstw. Szacuje się, że na zatory płatnicze utrudniające lub uniemożliwiające prowadzenie działalności cierpi nawet do 50% firm działających w szeroko rozumianym sektorze MŚP. Problem zaległych płatności generuje kolejne kłopoty w firmach, jak wzrost kosztów działalności, brak możliwości zatrudniania pracowników lub prowadzenia strategicznie koniecznych inwestycji.

Zasady ustalania terminów płatności transakcji handlowych

Te zasady uzależnione są w zależności od tego, z jakim podmiotem prowadzone są transakcje. Żeby móc mówić o zasadach ustalania terminów, należy pochylić się nad definicjami związanymi z ‘rozmiarem’ prowadzonej działalności. Te prezentują się w następujący sposób

Ponadto ustawa przewiduje ustalanie terminu płatności na podstawie tego, jakie zależności występują pomiędzy podmiotami. Wyróżniamy w związku z tym transakcje symetryczne i asymetryczne. Czym są?

Cechy transakcji symetrycznej:

· wierzycielem i dłużnikiem są dwie jednostki MŚP, dwóch dużych przedsiębiorców lub dłużnikiem jest MŚP, a wierzycielem duży przedsiębiorca,

· podstawowym terminem zapłaty jest termin 60-dniowy, który może być zmodyfikowany pod warunkiem, ze strony w umowie wyraźnie ustalą inny termin i ustalenie to nie jest rażąco nieuczciwe wobec wierzyciela.

Cechy transakcji asymetrycznej:

· wierzycielem jest jednostka MŚP, a dłużnikiem duży przedsiębiorca,

· termin zapłaty określony w umowie nie może przekroczyć 60 dni, od dnia doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku, potwierdzających dostawę towaru lub wykonanie usług.

Jak kształtują się terminy płatności w transakcjach handlowych?

Co do zasady, stosuje się 3 sposoby ustalania terminy zapłaty i kształtują się one następująco:

· Okres 30 dni,

· Okres 60 dni,

· Okres 60 dni z możliwością wydłużenia, jeśli nie jest to rażąco nieuczciwe.

W jakich sytuacjach stosowane są poszczególne terminy?

Jest to uzależnione od tego, jaki rodzaj podmiotu jest wierzycielem, a jaki dłużnikiem.

· Okres 30 dni - stosowany jest w przypadku, gdy wierzycielem jest przedsiębiorca lub osoba wykonująca wolny zawód, a dłużnikiem podmiot publiczny niebędący podmiotem leczniczym.

· Okres 60 dni – kiedy wierzycielem jest przedsiębiorca z sektora MŚP natomiast dłużnikiem duży przedsiębiorca.

· Okres 60 dni – w przypadku, gdy wierzycielem jest przedsiębiorca lub osoba wykonująca wolny zawód, a dłużnikiem podmiot publiczny będący podmiotem leczniczym.

· Okres 60 dni, z możliwością wydłużenia, jeśli nie jest to rażąco nieuczciwe – kiedy zarówno wierzycielem, jak i dłużnikiem są przedsiębiorstwa z sektora MŚP.

· Okres 60 dni, z możliwością wydłużenia, jeśli nie jest to rażąco nieuczciwe – w przypadku, gdy zarówno dłużnikiem i wierzycielem są firmy z sektora dużych przedsiębiorstw.

· Okres 60 dni, z możliwością wydłużenia, jeśli nie jest to rażąco nieuczciwe – kiedy wierzycielem jest firma z sektora dużych przedsiębiorstw a wierzycielem przedstawiciel sektora MŚP.