Kodeks Pracy określa prawa kobiet także w przypadku poronienia lub śmierci urodzonego dziecka

Kodeks Pracy o urlopie macierzyńskim w przypadku poronienia i urodzenia martwego

Kodeks Pracy nie rozgranicza pojęcia poronienia i urodzenia martwego dziecka. Portal bankier.pl podaje, że kluczową datą jest jednak 22. tydzień ciąży. Utrata dziecka przed tym terminem jest określana mianem poronienia. Po 22. tygodniu ciąży utratę dziecka traktuje się jako urodzenie martwe. Rozróżnienie jest istotne w kontekście dokumentacji medycznej. Podstawą wypłaty świadczeń jest w takiej sytuacji akt urodzenia dziecka z adnotacją o urodzeniu martwym.

Orzecznictwo w zakresie prawa pracy sugeruje, że kobieta, która straciła dziecko po 22. tygodniu ciąży nabywa prawo do urlopu macierzyńskiego. Jeżeli do poronienia dojdzie wcześniej zatrudniona nie może skorzystać z dodatkowej puli dni wolnych.

Kodeks Pracy w art. 180 wskazuje, że na urlop macierzyński może liczyć także kobieta, która urodziła martwe dziecko przed upływem jego 8. tygodnia życia. Dziennik Gazeta Prawna donosi, że w takiej sytuacji zatrudniona ma prawo skorzystać z urlopu w wymiarze 8 tygodni (56 dni), ale nie krócej niż 7 dni od dnia zgonu potomka. Jeżeli do śmierci dojdzie po 8. tygodniu życia to kobieta ma prawo do 7 dni wolnych od pracy.

Kodeks Pracy nie obliguje zatrudnionej do wykorzystania urlopu w całości. Jednak nie może być on krótszy niż 7 dni. Czas rozpoczęcia urlopu wyznacza data poronienia lub urodzenia martwego dziecka. Pracownica, która chce otrzymać urlop macierzyński w tych dwóch sytuacjach powinna złożyć u pracodawcy stosowny wniosek. Do dokumentu należy dołączyć akt urodzenia dziecka z informacją o urodzeniu martwym.

Kodeks pracy o zasiłku macierzyńskim i chorobowym dla kobiet

Kobieta, która urodziła dziecko martwe nabywa prawo do zasiłku macierzyńskiego. Z kolei w przypadku poronienia zatrudniona może liczyć wyłącznie na zasiłek chorobowy.

Kodeks Pracy wskazuje, że zasiłek macierzyński po urodzeniu martwego dziecka przysługuje na identycznych zasadach, jak w przypadku urodzenia żywego. Stawka wynosi 100 proc. kwoty, która stanowi podstawę wymiaru.

Warto także pamiętać o niezbędnej dokumentacji. Kobieta, która ubiega się o zasiłek macierzyński, musi przedłożyć zaświadczenie lekarskie, które stwierdza przewidywaną datę porodu za okres przed porodem. Do tego należy dołączyć skrócony odpis aktu urodzenia dziecka i zaświadczenie o statusie płatnika składek. Czas na zgłoszenie przyjścia na świat dziecka martwego upływa 3 dni po porodzie.

Kodeks Pracy odrębnie reguluje kwestię zasiłku chorobowego w przypadku poronienia. Pracownica nabywa prawo do chorobowego już następnego dnia po zdarzeniu. Wysokość zasiłku to 80 proc. podstawy wymiaru lub 70 proc. podstawy wymiaru, jeżeli przebywa w szpitalu.

Chcąc uzyskać chorobowe, zatrudniona powinna dostarczyć przełożonemu zaświadczenie lekarskie określające daty poronienia i niezdolności do pracy (druk ZUS ZLA). Należy także zawrzeć informacje o przebywaniu w szpitalu, jeśli do zdarzenia doszło w trakcie zwolnienia lekarskiego.

Kodeks Pracy wskazuje, że w trakcie ciąży kobieta jest uprawniona do pobierania zasiłku chorobowego przez 270 dni. Jeżeli dojdzie do poronienia okres ten ulega skróceniu do 182 dni. Jeżeli po upływie tego czasu kobieta w dalszym ciągu jest niezdolna do wykonywania obowiązków zawodowych to może ubiegać się o świadczenie rehabilitacyjne. Wysokość dodatku to 90 proc. podstawy wymiaru zasiłku przez pierwsze 3 miesiące. Później stawka wynosi 75 proc.