Zadziwiający efekt Maradony. Geniusz piłki zatrząsł nie tylko światem futbolu

Diego Maradona impulsem finansistów

Diego Maradona swoją przygodę z piłką nożną rozpoczął w wieku zaledwie dziesięciu lat zapisując się do młodzieżowej drużyny piłkarskiej, natomiast już w 1976 r. zadebiutował w profesjonalnych rozgrywkach. Przez lata budował swoją legendę, a niewątpliwy talent pokazywał przez długie lata na boisku piłkarskim.

Uważany jest za jeden z największych talentów w historii piłki nożnej oraz ikonę tworzącą ten sport. W głosowaniu zorganizowanym przez FIFĘ to Diego Maradona został uznanym za najlepszego zawodnika XX wieku zdobywając tym samym ponad połowę głosów.

Diego Maradona przysłużył się nie tylko piłce nożnej, ale również polityce pieniężnej. Wszystko za sprawą jego zachowania na boisku podczas meczu z Anglią w trakcie Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej w Meksyku w 1986 r.

Ciekawym jest, że teoria nazwana "efektem Maradony" powstała dopiero w 2005 r., przypomina Biznes Interia, a jej inna nazwa to "Teoria stóp procentowych Maradony banków centralnych". Autorem efektu Maradony jest Mervyn King, były prezes Banku Anglii.

Założeniem teorii jest to, że efektem działania poszczególnych instytucji finansowych podlegającym bankom centralnym nie są decyzje centralnych jednostek, a domniemanie ich działania. Jaki był w tym udział Maradony?

Efekt Maradony na gruncie polityki pieniężnej

- Kreujące politykę monetarną banki centralne, aby doprowadzić do tymczasowego pobudzenia wzrostu gospodarczego, mogą wykorzystywać oczekiwania niskiej inflacji -  cytuje słowa Kinga Biznes Interia. 

Wszystko sprowadza się do meczu, w którym Diego Maradona zdobył gola nie tylko pokonując sędziego, ale także przechytrzając sędziego - pomocnik wbił do siatki piłkę pięścią. Działania Maradony pokazują, że aby osiągnąć cel, czasami należy złamać zasady.

Drugiego gola w półfinale Maradona strzelił, ponieważ uśpił czujność przeciwnika. Piłkarz przemierzył z piłką całe boisko, a przeciwnicy spodziewali się charakterystycznego dla niego dryblingu. Warto wspomnieć, że Mundial w 1986 r. należał do Argentyńczyków, którzy w finale pokonali RFN.

Efekt Maradony odwołuje się także do linii prostej zastosowanej przez piłkarza meczu. Bank centralny za pomocą małych zmian może osiągnąć cel w polityce pieniężnej, a potencjalne ruchy przewidywane są przez rynki.

- Polityka pieniężna działa w podobny sposób. Stopy procentowe na rynku reagują na oczekiwania od banku centralnego - tłumaczył King. Obecnie efekt Maradony także jest wykorzystywany. Co więcej, trwa to już od kryzysu z 2008 r. i nie wygląda na to, aby ktokolwiek planował z tego zrezygnować.