Nie każdy zapłaci taki sam podatek od emerytury. Parę rzeczy może wpłynąć na wysokość opodatkowania

Podatek od emerytury zróżnicowany

Podatek od emerytury jest uzależniony od źródła wypłaty świadczenia. Jeden z nich to system prywatny, a drugi – publiczny. W drugim przypadku danina jest potrącana w państwie, w którym wykonywana była praca (a więc stąd też pochodziły dochody), nawet jeśli obywatel wyemigrował za granicę. Państwo, do którego się przeniósł może nałożyć podatek dopiero, gdy emeryt przyjmie jego obywatelstwo.

Wątpliwości co do tych zasad miała jednak dwójka Włochów. Zachęceni zwolnieniem z płacenia podatku od emerytury na okres 10 lat przez portugalski system, bez wahania przeprowadzili się na nad Atlantyk. Fiskalna motywacja od lat kusiła zamożnych Skandynawów, ale w skutek presji UE ostatecznie ją zniesiono.

Tuż po przeprowadzce do Portugalii wspomniani obywatele zgłosili się do administracji włoskiej w celu uchylenia podatku od emerytury. Ta jednak odmówiła, przytaczając artykuły z włosko-portugalskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Przepisy wskazują, że emerytury wypłacane z sektora publicznego Włoch powinny być opodatkowane wyłącznie we Włoszech, nawet jeśli emeryt wyprowadzi się za granicę. Z daniny zwolnione byłoby świadczenie wypłacane w ramach systemu prywatnego - podaje Dziennik Gazeta Prawna.

Po poradę prawną do TSUE

Emerytów nie usatysfakcjonowała taka argumentacja i wnieśli skargę do sądu, który zgłosił się z pytaniem prejudycjalnym do samego Trybunału Sprawiedliwości UE.

Poddano w nim w wątpliwość, czy uzależnienie korzystania z portugalskich przywilejów fiskalnych nie tylko od zmiany miejsca rezydowania, ale także od przyjęcia portugalskiego obywatelstwa, nie narusza art. 18 i art. 21 Traktatu o funkcjonowaniu UE. Przepisy te mówią o zakazie dyskryminacji ze względu na przynależność państwową i wyposażają wszystkich obywateli Wspólnoty w prawo do swobodnego przemieszczania się.

UE nie ma wątpliwości

TSUE stwierdził, że zapisy kontraktu nie dyskryminują obywateli. W wyjaśnieniu przywołał fakt, że umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są oparte na zasadach opracowanych przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), których celem jest odpowiedni rozkład kompetencji między państwami-stronami danego dwustronnego porozumienia. Każdy taki kontrakt zawiera ponadto łączniki kolizyjne, które różnicują kwestie opodatkowania w zależności od źródła wypłaty emerytur  – prywatnego bądź publicznego. Orzekając brak naruszenia unijnych przepisów TSUE powołał się na wcześniejsze wyroki (z12 maja 1998 r. - sygn. akt C-336/96 czy z 19 listopada 2015 r. - sygn. akt C-241/14).

Sąd UE zwrócił również uwagę, że umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie mają na celu zagwarantowanie, że danina pobrana w jednym państwie nie będzie wyższa od tej zaczerpniętej w drugim. Kontrakty są zawierane po to, aby ten sam dochód nie był dwukrotnie poddany opodatkowaniu.