Podatek od kota w 2025 r. Nie zapłacisz i wyłożysz grube pieniądze na karę

Za miłość też przyjdzie zapłacić. Podatek od kota to nie mit

Pies czy kot dobrem luksusowym? Rzeczywiście w dobie ciągłej inflacji posiadanie zwierzęcia staje się wątpliwym uprzywilejowaniem. Utrzymywanie pupila wiąże się z wieloma zobowiązaniami, a co za tym idzie, stałymi i nieoczekiwanymi wydatkami — od wizyt w klinice weterynaryjnej i pracę z behawiorystą, przez regularne karmienie, po zakup nowych zabawek i akcesoriów oraz dbanie o higienę pupila, której ważny element stanowią kąpiele, czyszczenie zębów i inne zabiegi pielęgnacyjne. W zamian zwierzęta oferują to, co potrafią najlepiej — bezwarunkową miłość.

Dodatkowo wielu opiekunów “Mruczków”, “Puszków”, i “Kić” musi liczyć się także z obowiązkiem podatkowym. Niewiedza na tym polu nie zwalnia z odpowiedzialności. Choć podatek od kota nie jest zapisany w żadnej ustawie, to i tak jest obligatoryjny dla wielu osób.

Czytaj więcej: Polska przejmuje prezydencję w UE. „Bezpieczeństwo, Europo!”

Od stycznia 2025 zapłacisz niższy podatek. Ten dokument pozwoli zaoszczędzić Czytaj dalej Kiedy ZUS może przyjść na kontrolę podczas L4? Lepiej się pilnować Czytaj dalej

Podatek od kota. Kto musi go zapłacić?

Niektórzy właściciele mogą poczuć się zaskoczeni, gdy zamiast otrzymać dofinansowanie za zapewnienie zwierzęciu schronienia i opieki, zostaną wezwani do zapłaty za swojego pupila. Czym więc właściwie jest podatek od kota? To potoczna nazwa opłaty wynikającej z podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC), obowiązującego przy zakupie zwierzęcia, gdy jego wartość przekracza pewną granicę. 

Podatek od kota, w odróżnieniu od podatku od psa, nie jest osobno regulowany w polskim prawie. Obowiązek wynika z orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (sygnatura akt III SA/Wa 615/09). Można z niego wywnioskować, że kot traktowany jest jako przedmiot — a przynajmniej z formalnego punktu widzenia. Opłatę z tytułu nabycia tego zwierzaka należy uregulować tylko w jednym przypadku i w dużej mierze dotyczy to kotów rasowych.

Podatek od kota trzeba zapłacić w przypadku pozyskania kota z hodowli zarejestrowanej na terenie Polski za 1000 zł i więcej. Wysokość wspomnianej opłaty zależy od ceny, jaką zapłacimy za pupila. Jeśli zdecydujemy się na zakup zwierzęcia za kwotę przekraczającą 1000 zł, będziemy musieli uiścić podatek w wysokości 2% wartości zakupionego kota. Im wyższa cena zakupu, tym wyższa opłata, którą należy uiścić w Urzędzie Skarbowym.

Jednorazową opłatę za zwierzę należy uiścić zazwyczaj w ciągu 14 dni od zakupu, a odpowiedzialność za to spoczywa na kupującym. Właściciel musi wypełnić formularz PCC-3 i złożyć go w odpowiednim urzędzie skarbowym. Podatek za swojego pupila zapłacimy w wielu miastach m.in. w Warszawie, Poznaniu, Bydgoszczy, Płocku, Raszynie, Sopocie, Szczecinie, Krakowie, Rzeszowie, Łodzi, Wrocławiu czy Katowicach.

Za brak opłaty grozi kara. Kto nie musi płacić podatku od kota?

Brak uiszczenia opłaty w urzędzie skarbowym może skutkować wysoką karę administracyjną — grzywna może wynieść od 1/10 do 20-krotności pensji minimalnej. Oznacza to, że od 1 stycznia, kiedy zacznie obowiązywać nowa wysokość płacy minimalnej (4666 zł brutto), kara będzie wynosić od 466 zł do nawet 93 tys. zł.

Należy pamiętać, że podatek od czynności cywilnoprawnych przy zakupie kota nie zawsze jest wymagany. Przepisy przewidują kilka wyjątków:

1. Darowizna – jeśli kot został przekazany w ramach darowizny, a jego wartość mieści się w granicach dla tzw. trzeciej grupy podatkowej, podatek nie jest należny.
2. Zakup od hodowcy z fakturą VAT – kupno kota od hodowcy lub sprzedawcy, który wystawia fakturę VAT, zwalnia z PCC, ponieważ transakcja ta podlega innemu typowi opodatkowania.
3. Adopcja i przygarnięcie kota – adopcja ze schroniska lub przygarnięcie kota z ulicy również nie wiąże się z opłatą PCC, ponieważ w tym przypadku nie miała miejsca transakcja kupna-sprzedaży.