Wiek ochronny przed emeryturą. Kogo pracodawca nie może zwolnić?

Wiek ochronny

39. artykuł Kodeksu pracy gwarantuje pracownikom ochronę przed zwolnieniem w ostatnich latach przed emeryturą. Ma to zaoszczędzić im kłopotów związanych z poszukiwaniem nowej pracy ”na ostatnią chwilę”, w sytuacji, kiedy może być to rzeczywiście problematyczne, a także zagwarantować im pensję w stałej wysokości. Kogo obejmuje wiek ochronny?

Tych pracowników nie można już zwolnić

Na ochronę przed zwolnieniem i obniżeniem pensji z racji wieku mogą liczyć pracownicy, którym do emerytury pozostało już nie więcej niż 4 lata . Oczywiście wiek ten jest obecnie różny dla kobiet i mężczyzn. W pierwszym przypadku wynosi 56 lat , ponieważ kobiety przechodzą na emeryturę w wieku 60, a w przypadku mężczyzn 61 , ponieważ wiek emerytalny osiągają oni z dniem ukończenia 65 roku życia.

By obowiązywał nas wiek ochronny, konieczne jest również, by okres zatrudnienia upoważniał nas do emerytury w momencie osiągnięcia odpowiedniego wieku.

Czy można stracić pracę mimo wieku ochronnego?

Wiek ochronny nie jest jednak zasadą bezwarunkową. W przepisie uwzględniono również przypadki, w których, mimo że do emerytury pozostały już tylko 4 lata lub mniej, pracodawca ma prawo rozwiązać umowę z pracownikiem.

Jest to dopuszczalne, kiedy pracownik dopuścił się ciężkiego naruszenia swoich podstawowych obowiązków lub przestępstwa w trakcie obowiązywania umowy, a także jeśli pracownik utracił konieczne do wykonywania pracy uprawnienia ze swojej winy .

Wiek ochronny nie obowiązuje również, jeśli nieobecność pracownika jest zbyt długa w stosunku do stażu pracy na danym stanowisku, lub staje się uporczywa . Obejmuje to między innymi sytuacje, kiedy pracownik był zatrudniony krócej niż przez 6 miesięcy, a jego nieobecność trwa dłużej niż 3 miesiące.

źródło: Strefa Biznesu