Nierezydent‌ ‌-‌ ‌kto‌ ‌to‌ ‌i‌ ‌jakie‌ ‌przepisy‌ ‌go‌ ‌obowiązują?‌

Kim jest nierezydent?

Nierezydent, w przeciwieństwie do rezydenta podatkowego, w obliczu przepisów podatkowych nie posiada miejsca zamieszkania w granicach Polski. Przepisy prawne, a dokładniej ustawa z dnia 27 lipca 2002 r. o Prawie dewizowym, określają, że nierezydentem jest:

• osoba fizyczna, której miejsce zamieszkania jest za granicą,

• osoba prawna posiadająca siedzibę za granicą,

• oddziały, przedstawicielstwa i przedsiębiorstwa utworzone przez rezydentów za granicą,

• inne podmioty z siedzibą za granicą, posiadające zdolność do nabywania i zaciągania praw we własnym imieniu,

• obce przedstawicielstwa dyplomatyczne,

• misje specjalne i organizacje międzynarodowe, korzystające z immunitetów przywilejów dyplomatycznych lub konsularnych.

Czy nierezydent płaci podatki w Polsce?

Mimo innego miejsca zamieszkania, nierezydent podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu , co oznacza, że musi odprowadzić podatek w Polsce w przypadkach uzyskania dochodu na terenie kraju. Mowa tu o dochodach otrzymanych na skutek:

• pracy wykonanej w Polsce na podstawie istniejącego stosunku służbowego, stosunku pracy lub przy wykonywaniu pracy nakładczej czy spółdzielczego stosunku pracy - bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,

• osobiście wykonywanej działalności w granicach Polski, nawet jeśli wynagrodzenie wypłacane jest w innym kraju,

• prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski,

• posiadania nieruchomości na terenie Rzeczypospolitej Polskiej (także jej sprzedaży).

Rozliczenie PIT nierezydenta - pracownika zatrudnionego

Nierezydent wykonujący pracę i otrzymujący dochód w oparciu o zawarty stosunek służbowy, stosunek pracy, pracę nakładczą bądź spółdzielczy stosunek pracy, odprowadza podatek zgodnie z ogólnymi zasadami według skali podatkowej. Osoba  ta musi złożyć zeznanie podatkowe PIT-37 do 30 kwietnia, roku następującego po roku podatkowym, w którym osiągnięto dochód.

Rozliczenie PIT nierezydenta - wykonującego działalność osobiście

Artykuł 13 Ustawy o PIT określa działalność wykonywaną osobiście, jako pracę w zakresie:

• wykonywania usług,

• umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem czy kontraktu menedżerskiego,

• umowy zlecenia lub umowy o dzieło na rzecz  zleceniodawcy, który jest przedsiębiorcą,

• działalności twórczej,

• konkursów naukowych, dziennikarskich, kulturowych i związanych ze sztuką,

• uprawiania sportu oraz sędziowania na zawodach sportowych,

• innych czynności, z których przychody kwalifikuje się jako uzyskane z tytułu działalności wykonywanej osobiście.

Od przychodów uzyskanych w ten sposób należy odprowadzić zryczałtowany podatek dochodowy , wynoszący 20%. Płatnikiem podatku jest pracodawca, który musi stworzyć i przekazać dokument IFT-1 odpowiedniemu urzędowi skarbowemu oraz samemu podatnikowi. Nie ma konieczności składania zeznania podatkowego mówiącego o wysokości uzyskanego przychodu (lub poniesionej straty), ale zgodnie z prawem można to uczynić, jeśli miejsce zamieszkania nierezydenta znajduje się na terytorium Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej, dołączając do zeznania certyfikat rezydencji państwa, w którym podlega się prawu podatkowemu.