Ochrona przedemerytalna. W tym wieku nie mogą Cię zwolnić i obniżyć pensji

Kogo obowiązuje wiek ochronny?

Osobom starszym po utracie zatrudnienia może być trudno znaleźć nowe miejsce pracy. Z tego względu Kodeks pracy , art. 39., chroni ich przed tak niewygodnym położeniem. Gwarantuje to tzw. wiek ochronny, który obejmuje osoby, którym do osiągnięcia wieku emerytalnego pozostały nie więcej niż 4 lata .

Pracodawca nie może więc zwolnić kobiet, które ukończyły 56 lat i mężczyzn po 61. roku życia. Wówczas mają one również pewność stałej wysokości wynagrodzenia .

Bez tego możesz stracić pracę

Pracownicy powinni jednak pamiętać, że aby przepisy chroniły ich przed utratą pracy , muszą spełnić kilka dodatkowych warunków. Przede wszystkim: przepisy wieku ochronnego zostały opracowane z myślą osób zatrudnionych w ramach umowy o pracę . Oznacza to, że nie obejmują umów cywilnoprawnych i nie dotyczą np. zleceniobiorców.

Ponadto umowa musi obowiązywać w momencie osiągnięcia wieku emerytalnego , np. zostać zawarta na czas nieokreślony. Jeśli wygasa szybciej, ochrona nie będzie obowiązywać. Pracownikowi musi również spełnić warunek stażu pracy: 20 lat w przypadku kobiet i 25 lat w przypadku mężczyzn.

Kiedy wiek ochronny nie zadziała?

Kodeks pracy przewiduje trzy przypadki, kiedy wiek ochronny nie będzie miał mocy, nawet jeśli pracownik spełnia wszystkie wymogi. Jedna z okoliczności dotyczy zmiany wysokości wynagrodzenia. W teorii osobie, która osiągnęła wiek ochronny nie można już obniżyć pensji, chyba że jest to spowodowane wprowadzeniem nowych zasad wynagrodzenia ogółu pracowników , w tym danej grupy zatrudnionych .

Kiedy pracodawca może zwolnić osobę w wieku ochronnym? Taka sytuacja ma miejsce, jeśli pracownik utracił w sposób niezawiniony uprawnień koniecznych do wykonywania dotychczasowej pracy lub posiada orzeczenie lekarskie stwierdzające utratę zdolności do wykonywania dotychczasowej pracy. Niestety, w takim przypadku wiek pracownika nie będzie miał znaczenia.