Dowiedziono negatywnego wpływu wideokonferencji na mózg. Jest na to sposób
Choć część pracowników przyzwyczaiła się już do pracy zdalnej lub hybrydowej, zaś inna część wróciła do biur, nowe badania wykazują, że wpływ przynajmniej jednego z aspektów pracy zdalnej na ludzki mózg jest trwalszy, niż dotychczas sądziliśmy. Wykazały to badania pracy mózgu i serca podczas wideokonferencji.
Wideokonferencje nie służą mózgowi
O społecznych czy psychologicznych skutkach relatywnie nowych modeli pracy wymuszonych na większą skalę po raz pierwszy przez pandemię napisano już wiele. Nowe badanie przeprowadzone przez zespół naukowców z takich austriackich uczelni jak Uniwersytet Nauk Stosowanych Górnej Austrii w Steyr czy Uniwersytet w Linz wykazały jednak, że narzędzia wykorzystywane w pracy zdalnej mają też zauważalny wpływ na nasz organizm, także neurologiczny.
Jednym z najważniejszych spostrzeżeń jest znacząco zwiększona aktywność mózgu podczas wideokonferencji w porównaniu z aktywnością, jaka zachodzi podczas spotkania osobistego , co zbadano z użyciem elektroencefalografii. Podczas kontaktu zdalnego, z wykorzystaniem takich komunikatorów jak Zoom czy Microsoft Teams, mózg działał w częstotliwościach występujących przy zintensyfikowane koncentracji, uwadze oraz podczas bycia wystawionym na stres.
Im dłuższa wideokonferencja, tym większe konsekwencje
Oprócz zmian w aktywności mózgu wideokonferencja miała u badanych także wpływ na pracę serca, która także miała wskazywać na narażenie na stres oraz odczuwanie negatywnych emocji. Badanie przeprowadzone przez Austriaków jest o tyle ciekawe, że stanowi pierwszą taką próbę z użyciem EEG i bieżącej analiza wpływu wideokonferencji na organizm . Wcześniejsze badania bazowały przede wszystkim na kwestionariuszach, jakie badani wypełniali zapisem subiektywnych wrażeń po zakończonej rozmowie.
Badanie przeprowadzone na 35 studentach, którzy brali udział w 50-minutowych wykładach, wykazało, że ważny w negatywnym wpływie zdalnego kontaktu jest przedłużający się czas wideokonferencji . O ile zachowywanie szczególnej koncentracji, jakiej wymaga na nas taka forma kontaktu, nie przynosi większych negatywnych skutków przy krótkich sesjach, to jednak rosną one wprost proporcjonalnie do długości wideokonferencji.
Sposób na ograniczenie negatywnych skutków
Naukowcy zalecają zatem wprowadzenie praktyk polegających na dzieleniu wideokonferencji na mniejsze części podzielone przerwami. Zalecana jest przerwa co 30 minut , gdyż naukowcy zauważyli, że negatywny wpływ wideorozmów na organizm zaczyna szczególnie wzrastać po 50 minutach uczestnictwa. Ponadto we wnioskach zawarto zalecenie, by tam, gdzie to możliwe, wideokonferencje wykorzystywać komplementarnie w stosunku do tradycyjnej komunikacji, a nie jako jej zamiennik.
Źródło: IEE Spectrum / „Scientific Report”
